ในวันประกาศผลทุนรัฐบาลรัสเซีย – ซีรี่ส์เรียนในรัสเซีย ตอนที่ 2

เขียนไว้เมื่อวันที่ 02/05/2010 ณ เมืองตูลา ประเทศรัสเซีย

หลังจากสมัครแล้ว..การเรียนในสาขากายภาพบำบัดที่ มธ. ที่ไทยก็เปิดเทอมปีสอง ผมเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยตามปกติ แล้วข่าวเรื่องผมสมัครทุนรัสเซียสาขาแพทย์ก็แพร่สะพัดไปยังเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน เมทที่หอก็ยิ่งรู้ เพราะว่าผมซื้อหนังสือพรีเวียตรัสเซีย และ ภาษารุสเซียของมหาวิทยาลัยรามคำแหงมาอ่านประเทศรัสเซียมีอะไรมากมายที่เรายังไม่รู้ นอกเหนือจากข้อมูลในหนังสือผมก็ได้อ่านกระดานสนทนา landrussia.com ในหัวข้ออื่น ๆ


กำแพงเครมลิน

พรีเวียตรัสเซีย โดย ไพรัตน์ สูงกิจบูลย์

รัสเซียนอกจากเป็นประเทศที่มีความสวยงามและเป็นประเทศผู้นำด้านเศรษฐกิจแล้ว ยังแฝงความอันตรายอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว เฉกเช่นกุหลาบแม้จะสวยงามแต่ก็มีหนามอันแหลมคม ไม่ว่าจะเป็นข่าวเรื่องหอที่ไม่น่าพิศมัย ผู้คนไม่ยิ้มแย้ม อากาศอันหนาวเหน็บถึงขนาดติดลบ และที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือ มีพวกวัยรุ่นที่คนรัสเซียเรียกว่า “สกินเฮด” หรือในยุโรปเรียกว่า NeoNazi คอยทำร้ายชาวต่างชาติ (ชาวเอเชียและชาวแอฟริกัน) มีข่าวบ่อยมากเกี่ยวกับการทำร้ายร่างกายหรือฆ่าชาวต่างชาติในรัสเซียแต่ก็ยังไม่เห็นมีข่าวคนไทยคนไหนที่โดนทำร้ายจนถึงตายที่รัสเซียนี่ คนอื่นๆยังอยู่ได้ผมก็ต้องอยู่ได้สิ ผมคิดในแง่ดี

ช่วงที่รอประกาศผลทุนอยู่ผมสองจิตสองใจมาก ใจนึงก็อยากไปเรียนแพทย์ ใจนึงก็กลัวว่าจะโดนทำร้าย กลัวความหนาว อีกอย่างการเรียนที่ไทยผมก็ในระดับดีและก็ชอบในสิ่งที่เรียนอยู่เหมือนกันยิ่งทำให้ผมไม่สับสนระหว่างความอยากไปกับหยุดแค่ปัจจุบัน

อย่างไรก็ตามผมคอยเช็คข่าวในเว็บสถานทูตและเว็บแลนด์รัสเซียเกือบทุกวันว่าประกาศหรือยัง หลังจากนั้นก็มีคนหนึ่งมาโพสต์กระทู้ว่า ประกาศแล้วในเว็บสถานทูต ผมก็ดูแต่ว่าไม่เจอเพราะว่าเว็บสถานทูตย้ายข้อมูลเกี่ยวกับทุนไปไว้อีกหมวดหนึ่ง 

จนวันที่ 12 สิงหาคม 2550 ผมจำได้แม่นว่าขอคุณแม่ไปเล่นเน็ตที่ร้านเน็ต คุณแม่บอกว่า จะไปทำไมร้านเน็ตอันตราย (คุณแม่กลัวพวกเด็กๆติดยาเสพติดมากครับ แล้วก็พวกที่ข่าวขโมยเงินหรือทำร้ายร่างกายกันในสมัยนั้น) แต่ผมก็ขอออกไปพักเดียว และเช็คในเว็บแลนด์รัสเซีย มีคนมาโพสต์ลิ้งหน้าที่มีรายชื่อผู้ที่ได้รับทุน ผมเลื่อนลงมาเรื่อยๆ ชื่อแล้วชื่อเล่า ทำไมไม่มีผม และมาถึงชื่อสุดท้ายของทุนระดับปริญญาตรี ที่ขึ้นด้วยนามสกุลผมก่อน….

เว็บสถานทูตรัสเซียที่ประกาศทุนประจำปี 2007/2008

เฮ้ย! ผมได้ทุน ดีใจแทบบ้า แต่จะไปพูดกับคนข้างๆก็ไม่ได้ เด็กเล่นเกมคงไม่เข้าใจว่าผมเป็นอะไร ผมเลยโทรไปหาคุณแม่ก่อนเลยว่า ผมได้ทุนแล้ววว หลังจากนั้นก็โทรไปบอกคุณพ่อ โทรไปบอกเพื่อน ๆ คุณอ้อม คุณกิ๊ก มีคุณปั๊กเป้าด้วย หลาย ๆ คนที่ไม่ได้เอ่ยถึงอีก

หลังจากนั้นก็รอ…การติดต่อจากสถานทูตให้เข้าไปทำวีซ่า ระหว่างรอก็ได้อีเมลของคนที่ได้ทุนมาคุยคือ คุณแป้ง (ภาษาศาสตร์) คุณแตงกวา (นิติศาสตร์) คุณกวาง (แพทยศาสตร์) ติดต่อกันบ่อยมากโดยเฉพาะตอนที่สถานทูตส่งอีเมลให้เข้าไปทำวีซ่าก็ได้คุณกวางนี่ล่ะที่โทรมาบอกผมเลย

คุณพ่อคุณแม่ของคุณแตงกวาก็ให้ผมอาศัยรถท่านทั้งสองไปทำวีซ่าที่สถานทูตและพาไปยังสถานที่ซื้อเสื้อผ้าเตรียมไปต่างประเทศ (ตลาดหลังการบินไทย) และคุณแป้งได้ให้คำแนะนำอะไรหลาย ๆ อย่างเกี่ยวกับการเดินทาง ผมเป็นมือใหม่มากเลย ไม่เคยเดินทางออกนอกประเทศแม้แต่ประเทศเพื่อนบ้านก็ยังไม่เคยเลย

ตอนต่อไปจะมาพูดถึงการเตรียมตัวมารัสเซียครับ


มุมฮิต จตุรัสแดงหน้ามหาวิหารบาซิล

มหาวิหารเซนต์ซาเวียร์กับมอน


เล่นสเก็ตน้ำแข็งที่เมือง Izevsk

ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม