ปัดฟัก (ПОДФАК) ปีเตรียมพื้นฐาน + ภาษา เมืองรัสตอฟ – ซีรี่ส์เรียนในรัสเซีย ตอนที่ 6

เขียนไว้เมื่อวันที่ 23/10/2010 ณ เมืองตูลา ประเทศรัสเซีย

จากที่มาถึงรัสเซียและได้เข้าเรียนแล้ว (มาถึงกลางเดือนกันยา ได้เรียนต้นเดือนตุลา แต่ก็เรียกได้ว่าเป็นกลุ่มแรก ๆ เลย เพราะตอนแรกผมอยู่ในกลุ่มที่สาม ต่อมาโดนย้ายมาอยู่ที่กลุ่มหก)

ครูประจำชั้น Lilia Leonidovna

อันดับแรกของเล่าเรื่องเรียนก่อน วิชาแรกที่เราจะเจอเลยก็คือภาษารัสเซียซึ่งก็ไม่มีอะไรมากครับเรียนตัวอักษร เรียนคำ ประโยคนิดๆหน่อยๆ ในช่วงแรกๆแล้วจะต่อด้วย เคส หรือภาษาไทยเรียกว่า การก พอเรียนเสร็จก็จะลงแต่ละการก ลึกขึ้นมาอีกนิด แล้วก็บวกด้วยพวกกริยาการเคลื่อนไหว การใช้ประเภทกริยา ซึ่งต้องใช้ความรู้สึกแยกแยะเอาว่ามันควรจะใช้แบบไหน วิชาภาษารัสเซียจะไม่ค่อยหนักเท่าไหร่ในช่วงหลัง ๆ เพราะจะไปเจอวิชาอื่นซึ่งหนักกว่า

เรียนรวมกับเพื่อนแซมเบีย ครูเลยสอนภาษารัสเซียเป็นภาษาอังกฤษ

หลังจากได้เรียนภาษารัสเซียมาเดือนกว่าๆ ทางคณะเตรียมภาษาก็จะดันวิชาที่สองเข้ามาคือคณิตศาสตร์ ซึ่งต้องเรียนรวมกันเป็น 2 กลุ่ม ซึ่งมีกลุ่มผม กลุ่มความสัมพันธ์ไทย-แซมเบีย (ก็กลุ่มมีอยู่แค่สองประเทศ) กับกลุ่มห้า ซึ่งนำสมาชิกโดยเวียดนาม 4 คน เยเมน 2 คนและบังคลาเทศอีก 1 คน วิชานี้ก็จะเรียนเรื่อง สมการ อสมการ การเขียนกราฟ ตรีโกณมิติ ปิดท้ายด้วย อนุพันธ์ฟังก์ชั่น

หลัง ๆ ได้เรียนรวมกับอีกห้อง มีทั้ง ไทย แซมเบีย เวียดนาม ปากีสถาน เยเมน บังคลาเทศ

ซึ่งภาษารัสเซียในวิชานี้แทบจะไม่ได้ใช้เลย เพราะเราดูสัญลักษณ์ทางคณิตศาตร์กันออกอยู่แล้ว แต่ก็ต้องจำว่าภาษารัสเซียเรียกว่าอะไร

แล้ววิชาต่อมาน่าจะเป็นฟิสิกส์ ถ้าจำไม่ผิดก็จะเรียนมันทั้งหมดเหมือน ม.ปลาย กลศาสตร์ ไฟฟ้า นิวเคลียร์ ฮาร์มอนิกอย่างง่าย ของเหลว วิชานี้ยากขึ้นมาหน่อยต้องจำพวกตัวแปรถึงจะเข้าใจโจทย์ แต่ก็ยังไม่เท่าไหร่ ถ้าอ่านโจทย์ไม่เข้าใจก็ถามอาจารย์ได้

บัตรนักเรียน เป็นกระดาษ ดูโบราณดี

วิชาที่สี่ เคมี วิชาเคมีก็เช่นกันต้องเริ่มเรียนใหม่ตั้งแต่ชื่อธาตุ เราต้องท่องชื่อธาตุกันใหม่เกือบทั้งหมด อย่างเช่น

H ไฮโดรเจน – วาดะโร้ด
C คาร์บอน – อูกลีโร้ด
O ออกซิเจน – กิสลาโร้ด
ที่คล้ายภาษาอังกฤษก็จะมี
Ne นีออน
Li ลิเทียม – ลิทีย์

คุณสมบัติธาตุตามตาราง สารออกไซด์ ปฏิกิริยา กรด เบส เกลือ เคมีอนินทรีย์ แล้วก็ ปิดท้ายด้วย เคมีอินทรีย์ พวกโปรตีน ไขมัน คาร์โบไฮเดรต

การตกแต่งห้องเรียนชีวะในช่วงปีใหม่

เกือบจะสุดท้าย ชีววิทยา วิชาที่สำคัญที่สุดรองจากภาษารัสเซีย (วิชาที่ทางมหาวิทยาลัยจะใช้เป็นเกณฑ์ในการรับเราเข้าเรียนในสาขาแพทยศาสตร์นั้นจะมี ภาษารัสเซีย ชีววิทยา และเคมี) เรียกกันตั้งแต่แยกไฟลั่ม แรกๆก็มีพวกไวรัสง่ายๆ เนื้อหาส่วนใหญ่จะไปตกอยู่ที่เรื่องของสัตว์มีกระดูกสันหลัง แล้วก็มนุษย์ จำพวกกระดูก กล้ามเนื้อง่ายๆ เพื่อเตรียมสู่วิชากายวิภาคศาสตร์ในปีถัดไป แล้วก็ตบท้ายด้วยพัฒนาการมนุษย์ วิชานี้ปีของผมไม่ทันเรียนเรื่องระบบนิเวศวิทยา ก็ต้องสอบซะแล้ว

คลาสเรียนเลคเชอร์รวม ห้องเรียนเก่า ฝุ่นเขรอะ เหมือนทิ้งร้างมานาน

สุดท้ายจริง ๆ วิชา ประวัติศาสตร์รัสเซีย วิชานี้นักเรียนจะไม่ค่อยเข้าเรียนกันเท่าไหร่ ซึ่งเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีเลย เนื้อหาวิชาก็จะเริ่มตั้งแต่การก่อตั้งรัสเซีย เคียฟสกาย่า รุส ที่มีเมืองหลวงเคียฟ เป็นจุดเริ่มต้นประวัติศาสตร์รัสเซีย แล้วก็จะรับศาสนาคริสต์เข้ามาได้อย่างไร การบุกรุกของอาณาจักรข่าน การตั้งมอสโควเป็นเมืองหลวง การปฏิรูปการเมือง ช่วงพระเจ้าปีเตอร์มหาราช การเปลี่ยนระบบไปสู่จักรวรรดิรัสเซีย การเข้ามาของราชวงศ์โรมาโนซอฟ การปฏิวัติสู่สหภาพโซเวียต การล่มสลายของโซเวียต จบด้วยสถานการณ์ปัจจุบันในสหพันธรัฐรัสเซีย

เด็กหลังห้องเรียนฟิสิกส์

เรื่องการสอบ ทุกวิชาเรียกจบหนึ่งเรื่องก็จะมีการสอบวัดผล จะมีทั้งตัวเลือก เติมคำและเขียนคำตอบ ที่ยากที่สุดจะเป็น ชีววิทยาต้องเขียนแทบจะทั้งหมด แล้วภาษารัสเซียเราก็ยังไม่แข็งแรงเลยเป็นปัญหาอยู่มาก เทอมแรกจะสอบปลายภาคแค่วิชาเดียวคือภาษารัสเซีย เขียนสรุปเรื่องที่อาจารย์เล่าตามแพลน เล่าเรื่องปากเปล่าตามหัวข้อ แล้วก็ไม่มีปิดเทอมต่อด้วยเทอมสองเลย

เทอมสองทุกวิชาจะเริ่มเข้าสู่เลคเชอร์ เป็นห้องเลคเชอร์ขนาดใหญ่ เพราะ นศ.ในมหาวิทยาลัย(รัสตอฟ) ปีเตรียมนั้นเป็น นศ.ที่ได้รับทุนสาขาแพทย์จากทั่วโลก (แพทย์ ทันตะ เภสัช กุมารแพทย์ เวชศาสตร์ป้องกัน ซึ่งผมมองว่าน่าจะคล้าย ๆ สาธารสุขบ้านเราแต่เรียนหกปี) รวมไปถึงนศ.แพทย์ที่จ่ายเงินมาเรียนเอง จึงต้องแบ่งกลุ่มเลคเชอร์ใหญ่ออกเป็นสองกลุ่ม เนื้อหาก็ตามที่บอกไปแล้วข้างต้น

ไปอ่านหนังสือสอบที่หอสมุดกัน


เทอมสองก็จะสอบทั้งหมดทุกวิชาเพื่อนำคะแนนไปเข้ามหาวิทยาลัยที่เราจะเรียนต่อไป ประมาณกลางๆเทอมสองอาจารย์ก็จะให้เขียนว่าอยากไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยไหน ซึ่งที่จริงแล้วจะไม่มีผลต่อการตัดสินใจของทางต้นสังกัดที่มห้ทุนเราเลยสักนิด เค้าจะส่งเราไปตามอะไรผมก็ไม่ทราบได้ เพราะที่เรียนกันมาบอกว่าคะแนนไม่ดีจะส่งไปอยู่ไซบีเรีย แต่เมื่อจบปีเตรียมนี้และ เพื่อนชาวเวียดนามซึ่งได้คะแนนห้าทุกวิชา (ห้า = เกรด A) โดนส่งไปเมืองทอมสก์ ที่ไซบีเรียสองคน เพื่อนผมที่เรียนด้วยได้กัน สาม สี่ โดนส่งไปเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กกับผม คนเก่งๆหลายๆคนก็ได้อยู่ที่เดิม (คนเก่งอยู่ในมือจะปล่อยให้ไปมหาวิทยาลัยอื่นทำไมจริงไหมครับ)

ซึ่งนศ.ไทยทุนรัฐบาลรัสเซีย 3 รุ่นแล้วที่ถูกส่งไปเรียนต่อที่เซ็นต์ปีเตอร์เบิร์ก แต่คนละมหาวิทยาลัยกัน รุ่นหลังๆมานี่โดนจับส่งแยกไปหลายเมืองเลยครับ อย่างเช่น เบน – สโมเลนสก์, จอย – ซาราโตฟ, เมย์ – วาโรเนช

ไรฮานทำเป็นอ่านหนังสือ พอสักพักมาสะกิดบอก ภู ไปที่อื่นกันเถอะ 555

เรื่องชีวิตการเป็นอยู่

ผมและกวางไม่รู้ภาษารัสเซียกันก่อนมาเลย รู้กันแต่ตัวหนังสือ ว่าอ่านยังไง ภาษาอังกฤษในการสื่อสารที่มีอยู่ก็ไม่แข็งแรงแถมใช้การที่รัสเซียไม่ได้เลย มาถึงแรกๆไปซื้อของก็ใช้มือเอา ไปไหนมาไหนก็ต้องเรียกพี่ๆมาช่วย ซึ่งต้องขอบคุณพี่ทั้งสองคน คือ พี่บาส ซึ่งจบกลับไทย ไปแล้ว และพี่มุก ที่ยังอยู่คอยต้อนรับน้องๆในปีนี้อยู่ (ในปี 2553 พี่ทุกก็ยังคงเป็นพี่สาวแสนดีต้อนรับน้องๆอยู่ครับ)

พี่มุก พี่เบล กวาง และ ผมเอง

การกินนี่ก็ไม่เหมือนบ้านเราที่เดินออกจากบ้านก็มีร้านอาหารให้เรียงรายให้เลือก คนที่มาแล้วคิดจะอยู่โดยไม่ทำอาหารเลยก็ลำบาก เพราะเดินออกจากหอ คิดว่าจะเจอ ร้านก๋วยเตี๋ยว อาหารตามสั่ง ร้านข้าวแกง อย่าได้คิดเลยครับ มันไม่มี อย่างหรูก็จะมี ชาอูรมา(โรตีห่อเนื้อกับผักข้างใน) กับ ชัชหลึก (เนื้อย่าง) หรือ ฮอตดอก อะไรพวกนี้ครับ สำหรับคนไทยกินแล้วคงอิ่มยากอยู่ เพราะมันไม่หนักท้องเหมือนข้าว

ในช่วงแรกที่ผมอยู่คนเดียวก็จะกินมาม่าและโรตีห่อไส้กรอกเป็นหลัก เพราะไม่มีหม้อ กระทะอะไรพวกนี้เลย หลังจากเวียดนามมาผมก็เลยขอร่วมวงกินข้าวกับเวียดนาม ต้องลงแรงและลงตังร่วมกัน สัปดาห์ละประมาณหกร้อยรูเบิ้ล มีเวรผลัดกันทำ ผมก็ใช้ช่วงนั้นฝึกทำอาหารเหมือนกัน ซึ่งลองจับตะหลิวอะไรแล้วก็ทำเองเป็นอัตโนมัติเลย อาหารหนึ่งมื้อก็จะมีข้าว กับข้าวประมาณสามอย่าง เช่น เนื้อผัด ไข่เจียว แกงของเวียดนาม บางทีก็ผัดปลา อะไรพวกนี้ครับ วันไหนผมใส่พริกเอง เวียดนามก็จะบ่นเผ็ดกัน ผมกินยังไม่รู้สึกถึงความเผ็ดเลย

แม้มีฮีตเตอร์แล้วก็ยังหนาวอยู่ดี

หลังจากที่กินข้าวกับเวียดนามได้สามเดือน เป็นช่วงปีใหม่ เวียดนามก็มีปากเสียงทะเลาะว่ากินร่วมกันแล้วไม่อิ่ม ก็เลยแยกกันกิน ผมก็ทำกินเองทุกวัน บางทีก็ชวนกวางมากินด้วย บางทีก็มีเพื่อนแซมเบีย อินโดนีเซียมาชวนกิน โดยเฉพาะอินโดนีเซีย ชอบเรียกผมไปทำกับข้าวให้กิน เพราะว่าเขาติดใจฝีมือทำกับข้าวแบบไทย ๆ ของผม ซึ่งคล้ายอินโด จะมีเผ็ดบ้างเปรี้ยวเค็มหวาน เป็นที่ถูกปากเพื่อนชาวอินโดคนนี้มาก

การทำอาหารใส่น้ำตาลนี่ในรัสเซีย หรือประเทศอื่นๆซึ่งไม่ใช่เอเชีย พอมาเห็นแล้วจะตกใจอย่างมาก เพราะปกติเค้าจะใส่น้ำตาลเฉพาะขนมหวานหรือใส่ชา แล้วก็จะบ่นๆว่าใส่น้ำตาลทำไม อย่างนู้นอย่างนี้ แต่พออาหารเข้าปากก็เห็นชมว่าอร่อยทุกรายไป

หอก็เป็นหอที่เรียกได้ว่าพออยู่ได้จริง แล้วแต่คนจะแต่งห้องเอง แต่ภายนอกพวกของส่วนร่วมเช่นห้องน้ำ ส้วม และห้องครัว ก็จะตามคนใช้ ซึ่งผมจะโพสต์ภาพให้ดูด้านล่าง กับข้าวทำกินเอง ซักผ้าซักเอง บางวันน้ำร้อนไหลน้ำเย็นไม่ไหล บางวันกลับกัน ก็ต้องรองน้ำมาพักให้มันอุ่นๆแล้วซัก ห้องอาบน้ำก็จะเป็นแบบทที่พี่ๆบอกกัน แก้ผ้าอาบไม่ต้องอาย วันไหนน้ำร้อนไม่ไหวก็อาบมันทั้งน้ำเย็นงั้นแหละ สะใจดี หุ ๆ แมลงสาบก็มีบ้าง ซื้อยาฆ่าแมลงมาก็ไล่มันไปได้ ส่วนที่นอนบางทีก็มีไรฝุ่น ตัวกินเลือด นอนช่วงหน้าร้อนแทบไม่ได้เลย มันกัดทุกคืนทั้งคืนเลย ยันสว่างเลย

หอพักนักเรียนทุน อยู่ห้องละ 4 คน โดนเวียดนามแย่งตู้ไปหมดทุกสิ่งอย่างเลยอยู่บนเตียง

อย่าคิดว่าเรียนรัสเซียแล้วจะสบายจะหรูหราเหมือนอเมริกา ยุโรป หรือออสเตรเลีย มันไม่ใช่เลย มาเรียนที่นี่ต้องฝึกตัวเองยิ่งกว่าทำกับข้าวเอง ซักผ้าเอง ดูแลตัวเองทั้งหมด ไม่มีร้านอาหารตามสั่ง ไม่มีเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญ (พูดถึงส่วนของสาขาแพทย์นะครับ) อีกทั้งต้องแบ่งเวลาเพื่ออ่านหนังสืออีก บางทีเพื่อนร่วมหอก็เสียงดังไม่เกรงใจกันก็มี บางทีเพื่อนร่วมห้องก็มาปาร์ตี้ไล่เราออกจากห้องซะงั้น มีอะไรมากมายครับ ถ้าใครมั่นใจว่าอยากลองสัมผัสจริงๆ ก็สมัครมาเลยครับ ขอให้โชคดี

ปล. ไม่ใช่หอทุกมหาวิทยาลัยนะครับ อย่างมหาวิทยาลัยใหม่ที่ผมอยู่ก็ปรับปรุงแล้ว เป็นแบบใหม่ทั้งหมดเลย สะอาดสะอ้านน่าอยู่มาก

ห้องครัว บางช่วงเวลาก็จะมีถังเหล็กมาต้มน้ำไว้อาบแบบนี้ ถ้าวันไหนน้ำร้อนไม่ไหล

ทางเดินดูดีกว่าหอแรกที่มีแมลงสาบเยอะเลย

เดินเที่ยวเล่นด้วยกันหลังเรียนปีเตรียมจบ พร้อมแยกย้ายกันไปเรียนเมืองอื่น
กินีบีเซาท์ - มองโกเลีย - อินโดนีเซีย - ไทย

กินเลี้ยงวันเกิดใครสักคน ตากผ้ากันแบบนี้ อยู่ลำบากมาก แต่เพื่อความฝัน เฮ้!


ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม