โอกาสสุดท้ายที่ Izhevsk – ซีรี่ส์เรียนในรัสเซีย ตอนที่ 10

เขียนเมื่อ 12/4/2025

หลังจากตัดสินใจด้วยเหตุผลต่างๆ นานา ไม่ว่าจะเป็นความน่าเชื่อถือ ความปลอดภัย สังคม ความเป็นอยู่ ก็เลยเลือก Izhevsk State Medical Academy ซึ่งเป็นหลักสูตรแบบกึ่งนอกเวลาทำให้มีราคาค่าเรียนถูกกว่าปกติ และเราก็ใช้เหตุผลนี้ในการสมัครเข้าเรียนด้วย หลักสูตรนี้จะเป็นหลักสูตรสำหรับคนที่ทำงานในโรงพยาบาลอยู่แล้วและมีระยะเวลาเรียนมากกว่าปกติคือ ปกติ 6 ปี แต่หลักสูตรนี้ 7.5 ปี ช่วง 3 ปีแรกจะเรียนพวกวิชาพรีคลินิกตอนเย็นหลังเลิกงาน พอเอาวิชาที่เราเรียนมา 2 ปีในหลักสูตรปกติ มันก็เทียบเท่าเขาเรียนกันมาในช่วง 3 ปีนั้น เราย้ายมาก็ได้ขึ้นปี 4 เลยทันที

ตอนไปดูบอลชอยบัลเล่ต์ที่มอสโก เอามาเป็นรูปหน้าปกเฉยๆ 😄

ตั๋วรถไฟจากตูลาไปอิเชียฟ

เนื่องจากออกจากทุนรัฐบาลรัสเซียและเปลี่ยนมหาวิทยาลัย เราจึงต้องกลับไทยอีกรอบเพื่อเปลี่ยนวีซ่า ไม่สามารถเปลี่ยนในประเทศได้แม้ว่าเราจะอยากประหยัดก็ตาม ต้องไปรอใบเชิญจากไทยเพื่อเข้ารัสเซียอีกครั้งในฐานะนักศึกษาทุนส่วนตัว แต่รอบนี้ไม่มีความกลัวอะไรเลยเพราะว่าภาษาเราก็แข็ง และเป็นโอกาสครั้งสุดท้ายที่เราจะให้ตัวเองกับการเรียนหมอนี้

St. Michael's Cathedral โบสถ์ที่เป็นเหมือนสัญลักษณ์ของเมืองนี้

เพื่อนในกลุ่มมีแต่คนรัสเซียเป็นคนที่ทำงานในรพ. เช่น พยาบาล ผู้ช่วยเภสัช เจ้าหน้าที่แลปในรพ. ช่วยเหลือเราได้ดี หอก็ดีมีห้องน้ำส่วนตัวในห้องเลย แต่คนอิหร่านมันเคยอยู่คนเดียวมาก่อนเลยไม่ค่อยพอใจและชอบเอาผู้หญิงเข้าห้องมาและให้เราออกจากห้องไปสักพัก ไม่โอเคเลย แต่เราก็ไม่ได้แจ้งไปที่เจ้าหน้าที่ดูแลหอพัก

เพื่อนๆ ที่เรียนกลุ่มย่อยด้วยกันในวิชาอายุรศาสตร์

เทศกาล Maslenitsa กับเพื่อนๆ ในกลุ่มที่เรียนด้วยกัน เป็นต่างชาติคนเดียวในกลุ่ม

พอย้ายมหาวิทยาลัยเราก็ยังไปติดต่อมหาวิทยาลัยที่มีสาขาวิชาเรียนเยอะกว่าที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อนำนักเรียนไทยที่สนใจเรียนที่รัสเซียมาเพิ่มอีก ก็มากันอีกชุดหนึ่งซึ่งบางคนก็แค่อยากเรียนภาษา บางคนก็เรียนต่อจนจบป.โท จบหมอ

โรงงานผลิตอาวุธ เกร็ดน่ารู้อีกอย่างหนึ่งคือเมืองตูลาก็เป็นเมืองผลิตอาวุธ เมืองอิเชียฟก็เป็นเมืองผลิตอาวุธคาลาชนิกอฟ เพื่อนหลายคนก็แซวขำๆ ว่าเป็นสปายไหม แต่เราไม่ได้สนอาวุธเลย

เราเองก็ลงเรียนภาษารัสเซียเพื่อสอบวัดระดับภาษารัสเซียซึ่งอยากได้ระดับ C1 แต่เรียนจบคอร์สแล้วก็ไม่ได้สอบเพราะคิดว่ายังไม่พร้อมและราคาค่อนข้างสูงอยู่ ไม่อยากสอบหลายรอบ ซึ่งสุดท้ายก็ไม่มีโอกาสได้สอบ

มหาวิทยาลัย Udmurt State University ที่ไปลงเรียนคอร์สเตรียมสอบวัดระดับภาษารัสเซียและส่งนักเรียนไทยมาเรียนเตรียมภาษาที่นี่

บ้ตรนักศึกษาชั่วคราวของ Udmurt State University

หลังจากนั้นเราก็ตามหาคนไทยตามร้านนวดไทยและได้ทำความรู้จักกับทั้งเจ้าของร้านและพี่หมอนวดคนไทยในเมืองนั้นซึ่งมีเกือบ 20 คน เยอะมากกก ได้ไปมาหาสู่กับพี่ๆ ไปเที่ยว พาไปซื้อของ และช่วยเหลือตามที่เราจะช่วยได้ พี่ๆเขาก็ช่วยเรากลับ ให้ของกินบ้าง นวดให้บ้าง ได้สังสรรค์รวมตัวปีใหม่กันด้วย และช่วงหลังๆ ได้พี่เยาแบ่งห้องว่างห้องหนึ่งในอพาร์ทเมนต์ให้เรานอน เลยไม่ต้องสู้รบกับคนอิหร่านนั้นมากแล้ว

ปะติมากรรมน้ำแข็งกลางจตุรัสเมืองในช่วงปีใหม่

ที่โบสถ์กับพี่บุศ หมอนวดระดับอาจารย์

ช่วงนี้ยังได้เรียนวิชาเดิมๆเป็นครั้งที่ 3 ไม่ว่าจะเป็น ศัลยศาสตร์ อายุรศาสตร์ รังสีการแพทย์ เภสัชวิทยา พยาธิวิทยา ฯลฯ แต่เรื่องเรียนก็ยังวนลูบเดิมๆ โดยเฉพาะช่วงหน้าหนาวที่ไม่สามารถดึงตัวเองให้ตื่นไปเรียนทันได้เลย รู้สึกหมดไฟเหมือนเดิม เพราะวิชาพรีคลินิกที่ต้องเรียนในรพ.แต่ละคาบก็คือต้องไปตามแต่ละรพ.ซึ่งอยู่ไกลกันพอสมควร ทั้งหนาว ทั้งเหนื่อย

คลาสศัลยศาตร์มาดูผ่าตัดของจริง

คลาสรังสีการแพทย์

ช่วงนั้นที่เรียนทางไกลกับ ม.พิษณุโลก สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจก็ใกล้จบแล้วด้วย เหลือไปทำเรื่องเรียนในสถานที่และทำเรื่องจบในตอนนั้นเพราะเหมือนหลักสูตรมีปัญหาเรื่องการรับรอง ก็เลยคิดว่าจะกลับไทยไปทำให้มันจบสักที ได้คุยกับพ่อแม่แล้วทางนั้นก็ไฟเขียว ยูเลียก็ไม่ได้ว่าอะไร พอหลังปีใหม่ 2013 ก็ตัดสินใจหันหลังกลับและทิ้งโอกาสการเป็นหมอครั้งสุดท้ายไว้เพียงแค่นี้

หลังจากนั้นชีวิตใหม่ก็เริ่มต้นที่ไทยและได้ทำงานหลากหลายมากโดยเฉพาะช่วงแรกๆ ได้ทำงานกับคนรัสเซีย 2-3 ปีเลยทีเดียว